ต่อมา เภสัชกรจอห์น คอลแกน เติมรสชาติให้เป็นหมากฝรั่งรสขี้ผึ้งหอมทูโล ซึ่งเป็นตัวยาทางการแพทย์ รสชาติคล้ายยาแก้ไอน้ำเชื่อมของเด็ก และตั้งชื่อว่าแทฟฟี-ทูโล จากนั้นโทมัส อดัมส์เติมรสชะเอมและตั้งชื่อสินค้าว่าแบล๊กแจ๊ก ซึ่งเป็นหมากฝรั่งเติมรสรุ่นเก่าแก่ที่สุดที่ยังมีขายในปัจจุบัน
สำหรับหมากฝรั่งรสยอดนิยมเปปเปอร์มินต์ เกิดขึ้นในปีค.ศ.1880 (พ.ศ.2423) โดยนายวิลเลียม เจ.ไวต์ ผสมน้ำเชื่อม ข้าวโพด และเติมรสด้วยเปปเปอร์มินต์ ขณะที่หมากฝรั่งเป่าลูกโป่งเกิดขึ้นในปีค.ศ.1906 (พ.ศ.2449) โดย 2 พี่น้องเฮนรี่และแฟรงก์ ฟลีเออร์ แต่คุณภาพไม่ดีนักเป่าแล้วมักแตกและติดหน้าเหนอะหนะ จนในปีค.ศ.1928 (พ.ศ.2471) วอลเตอร์ เดมเมอร์ พัฒนาหมากฝรั่งชนิดนี้จนเป่าได้โตเป็น 2 เท่าจากเดิม และตั้งชื่อว่า "Double Bubble"
